Jak to jest zniknąć?
Być w niebycie
Czy wiatr tam Ciebie owieje?
Czy znajdzie promień słońca?
Czy mrok otula nieciało?
A może niebyt nie istnieje
I nie czujesz nic?
A przejście w nicość pozbawia zmysłów
I jesteś nigdziebądź?
Dowiem się, ale czy będę wiedział?
Grzegorz Adam Ba
5 stycznia 2018
Chciałem napisać pieśń o Powstaniu
Miała być wzniosła, uroczysta
Lecz każde słowo, które kreśliłem
To łza ogromna, przeźroczysta
Łza dla Joanny, sanitariuszki
Którą znalazła kula snajpera
I jeszcze jedna łza, dla Adasia
Bohaterskiego kuriera
Łza dla powstańców, co szli kanałami
Dźwigając rannych sił ostatkiem
Łza dla tych, co nie mając broni
Powstrzymywali innych przed upadkiem
Ostatnia łza, dla tych co żyją
Dla matek, ojców, sióstr i braci
Bo oni dawno łez już nie mają
Bo zatracili się w rozpaczy
Grzegorz Adam Ba
31 lipca 2017
W ogrodzie mojej wyobraźmi stoją dwie altany.
Pierwsza - mój byt,
była otwarta na świat, wysoka.
A tam
Rozmowa
Uśmiech
Szum wody
Śpiew ptaków
Wiatr i deszcz
Błękit nieba
Druga - nieobecność
W niej cisza
Sen
Mrok w jaskini
Nieme spojrzenie
Strach
Szare słowa
Purpura ognia
Grzegorz Adam Ba
18 października 2017
Opowiem wam dzisiaj o Scyzorze Człowieku skromnym, aż strach On zrobi dla bliźnich wszystko co może Tacy jak On, tylko w snach Mam przyjaciela, choć go nie widziałem Scyzoryk nazywa się On Uścisnąć rękę zawsze mu chciałem Wiem, pompatyczny to ton Od dziecka pracował, więc duszę miał hardą Był moment, że stoczył się Życie mu dało szkołę zbyt twardą Lecz Ewa zjawiła się Mam przyjaciela, choć go nie widziałem... Ewa, to Anioł zesłany przez Pana By dobro obudzić w Scyzorze On kocha ją z wieczora i z rana Miłości w nich całe morze Mam przyjaciela choć, go nie widziałem... Doznali Oni wiele cierpienia Wciągnęła ich życia toń Jest coś w ich życiu, co się nie zmienia To uśmiech i pomocna dłoń Mam przyjaciela choć, go nie widziałem...
Grzegorz Adam Ba
3 listopada 2017
Opowiem wam dzisiaj prawdziwą historię
O młodym kurierze, pseudonim "Tor"
Nosił przy sobie wielgachną torbę
Więc "Torba" nazywał się On
Co masz w tej torbie? - Pytali koledzy
Tak dużej, prawie jak Ty
Mam wszystko - odpowiedział
I wytarł rękawem łzy
Co znaczy wszytko? - Pytali koledzy
Z zasmuconymi minami
- "Zdjęcie Taty co poległ, różaniec po Mamie
I lalkę po Siostrze,które zginęły pod bombami"
I zaraz dodał stojąc przed nimi
W ten bardzo smutny czas
To jedno bardzo ważne zdanie
...................Mam To i Was
Grzegorz Adam Ba
2 sierpnia 2017
Przyszedł już czas, na moje żale
Nie wiem czy coś to zmienia
Gdzieś tak od roku Grzegorzem rządzi
Siostra ma harda - Miastenia
Twardą ma rękę, siły zabiera
Nie daje chwili wytchnienia
W oczach zostawia dziwny obraz
To czas jest na przemyślenia
Muszę opuścić Was poruszony
Miastka zaborcza jak żmija
Lubię ja bowiem z Wami pogadać
Bo świetna z Was kompanija
Jak dojdę do siebie, to rzecz jest pewna
Powrócę by cieszyć się z Wami
Lecz teraz pozwólcie, że się pożegnam
Od serca, szczerymi brawami
Grzegorz Adam Ba
10 sierpnia 2017
Napadli przed rankiem, pod koniec nocy
Zrzucali bomby i strzelali
Nie dostaliśmy znikąd pomocy
Niemieckim butem Polskę zdeptali
Naród mieniący się szlachetnym
Dokonał czynów krwią zbrukanych
Aż Szatan, początkowo chętny
Odwrócił wzrok swój, zapłakany
To barbarzyńskie iście plemię
Biorące za nic zew miłości
Gnębiło naszą Polską ziemię
Nie mając w sercach krzty litości
Butni, brutalni, zwyrodniali
Nie pamiętając zbrodni, nawet ćwierci
To przecież oni zakładali
W Polsce,
niemieckie
fabryki
śmierci
Grzegorz Adam Ba
1 września 2017
Suknia kurtyną z niej opadła
i odsłoniła cud krągłości.
On zamknął oczy, lecz odgadła,
że nadal widzi ją w nagości.
Poprowadziła jak ślepego,
Dłoń silną, trzymając w swojej.
Swym ciałem się wtuliła w niego,
On delikatnie przylgnął do niej.
Piersi obfite sprężystością,
Poczuły dłonie natarczywe.
Usta zagrzane namiętnością,
Znalazły drugie, bardzo tkliwe.
Swą pierworodną ciekawością,
Wciąż odkrywali nowe drogi.
Nie skrępowani cielesnością,
Już rozgrywali stan swój błogi.
I popłynęli gdzieś w przestrzenie,
Ona swe wyprężyła ciało.
Gdy pochłonęło ich olśniene!
Ach....wyszeptała... już się stało.
Grzegorz Adam Ba
2 września 2017
Po brunatnej fali, przyszła mgła, czerwona.
Ojczyzna powtórnie została stracona.
Niemców zastąpili brutalni sowieci,
Przynieśli nam wolność, lecz w objęciach śmierci.
Sowiecka wolność, to lata okupacji,
Bezwzględny terror czerwonej nacji.
Na wolnych ludzi polowanie,
Wolnego słowa kneblowanie.
Braterska pomoc, katownie ubeckie,
Chcieli z nas zrobić państwo sowieckie.
Niezłomną krwią szastali psubraty
Mordując naród i pamięć, na raty.
Jednego nam tylko nie zabrali,
Choć bardzo o to się starali.
To dusza nasza, narodowa,
To honor i dotrzymanie słowa.
Bo honor i przodków miejsce w pamięci
Silniejsza jest niż wrogów chęci.
Bo coś co siedzi w środku duszy
Jest twardsze od skały, żelazem nie skruszysz.
Grzegorz Adam Ba
Głogów 10 września 2017
Czy jestem dobrym człowiekiem?
Przemawiam sercem, czy głową?
Czy jestem dla innych lekiem?
Czy tylko dusz Casanovą...
Ktoś, kiedyś..... nieważne..
Powiedział mi, tak w promocji,
Ale zupełnie poważnie,
Że jestem łowcą emocji.
Że moja przyjaźń, współczucie
To puste słowa o brzasku,
Że tylko słoma w bucie
I robię to dla poklasku....
Przyznaję, zabolało.
Grzegorz Adam Ba
Głogów 18 września 2017
Żyj tak, byś nie żałował
Czcij pamięć i tradycje
By mapa Twa, drogowa
Przeprowadziła Cię przez życie
Pamiętaj, źli ludzie nie istnieją
Są tacy, co zbłądzili
Więc w życiu swym się chwieją
Im też się zdarza, że są mili
Szanuj nie tylko swoich bliskich
Uśmiechnij się na przywitanie
Choć czasem w gębach śliskich
Chytry uśmieszek Cię zastanie.
Policzka nie nadstawiaj,
nigdy nie dopuść do tego.
Nie jest to dobre, więc nie udawaj,
Utwierdza w złym, zwiedzionego.
Gdy Kres otworzy drzwi ostatnie
Stań, popatrz jak się żyło
Zobaczysz tylko dusze bratnie
I powiesz sobie - Warto było...
Grzegorz Adam Ba
Głogów 30 września 2017